تأثیر فرآیند پلت بر ترکیب شیمیایی، بخش‌های نیتروژن‌دار و خصوصیات تجزیه پذیری کنسانتره تجاری با استفاده از دو روش برون تنی

زمینه مطالعاتی: فرآوری غلات می‌تواند باعث استفاده بهینه از آنها گردد، اتلاف مواد مغذی را کاهش دهد و نیز موجب استفاده دام‌ها از خوراکی متعادل‌تر ‌گردد که در مدیریت تغذیه حیوان بسیار مهم است. هدف: هدف از این پژوهش، تعیین اثرات حرارت دادن پلت بر ترکیب شیمیایی، بخش‌های نیتروژن‌دار و تجزیه‌پذیری شکمبه‌ای ماده خشک و پروتئین‌خام در یک نوع کنسانتره تجاری بود. مواد و روش: به منظور انجام آزمایش از سه مرحله تهیه کنسانتره نمونه‌برداری صورت گرفت. تیمارهای آزمایش عبارت بودند از: 1- کنسانتره آردی قبل از پلت کردن، 2- کنسانتره آردی که حرارت را دریافت کرده و از کاندیشنر عبور کرده و 3- کنسانتره حرارت داده شده و پلت شده. فراسنجه‌های تجزیه پذیری ماده خشک و پروتئین خام نمونه‌ها با استفاده از دو رأس گاو هلشتاین مجهز به فیستولای شکمبه‌ای با دو روش کیسه‌های نایلونی و تولید گاز اندازه‌گیری شد. نتایج: نتایج نشان داد فرآیند پلت تغییر محسوسی بر ترکیب شیمیایی (ماده خشک، پروتئین خام، چربی خام، خاکستر، فیبر نامحلول در شوینده خنثی، فیبر نامحلول در شوینده اسیدی) کنسانتره تجاری نداشت. میزان نیتروژن غیر پروتئینی تحت تأثیر عمل‌آوری حرارتی کاهش یافت. نیتروژن نامحلول در شوینده خنثی (NDIN) و نیتروژن نامحلول در شوینده اسیدی (ADIN) تحت تأثیر فرآیند حرارتی افزایش یافت هرچند این افزایش در مورد نیتروژن نامحلول در شوینده اسیدی معنی‌دار نبود. حرارت پلت باعث کاهش معنی‌دار بخش b ماده خشک و پروتئین خام کنسانتره تجاری گردید که در مورد پروتئین خام با کاهش معنی‌دار نرخ تجزیه پذیری همراه بود. حرارت پلت باعث کاهش بخش با پتانسیل تولید گاز گردید که نتایج روش کیسه‌های نایلونی را تأیید می‌کرد. نتیجه‌گیری نهایی: نتیجه گرفته شد که حرارت فرآیند پلت باعث کاهش تجزیه پذیری ماده خشک و پروتئین خام به‌خصوصًا بخش کند تجزیه (b) در هر دو روش کیسه‌های نایلونی و تولید گاز می‌شود. بنابراین فرآیند حرارتی طی پلت کردن کنسانتره راهبرد مناسبی در کاهش تجزیه پذیری شکمبه‌ای کنسانتره و تأمین پروتئین عبوری مورد نیاز گاوهای شیری می‌باشد.